Bir dijital fabrika genellikle artırılmış çeviklik, yeni teknoloji çözümleri ve işlevler arası ekipler dahil olmak üzere tamamen yeni bir dizi kural gerektirir. Bu farklılıklar, yeni dijital yetenekleri hızlı bir şekilde geliştirmeye ve uygulamaya koymaya çalışan şirketler için genellikle başarı anlamına gelir. Çoğu şirketin karşılaştığı sorun, dijital dönüşümler ve dijital projeler yapmaya başladıklarında birçok kuralı çiğnemeleri gerektiğini fark etmeleridir. İnsanları girişime nasıl tahsis edeceklerine veya girişimi nasıl finanse edeceklerine ve hatta hangi teknolojileri veya hangi proje modellerini kullandıklarına dair kuralları bilmeleri gerekiyor. Bir CEO veya üst düzey bir yönetici ekibi, tüm zamanını bunun olmasını sağlamak için harcayamaz. Dijital fabrikanın devreye girdiği yer burasıdır.
Dijital fabrika temel olarak, sonunda bir dizi kuralın farklı olmasına izin verdiğiniz bir organizasyonel yapıdır. Farklı bir teknoloji kullanmakta sorun yoktur.Böylece dijital fabrika, insanların farklı şekilde çalışmasına izin veren ve üst düzey ekibe her gün, her kavgada savaşmak yerine sadece ona sponsorluk yapması ve onu desteklemesi için alan sağlayan yepyeni bir kurallar dizisi haline gelir. Örnek olarak, bu ekiplerden birinin üzerinde çalıştığı yaygın bir konu, kredi kartıyla ilk katılım veya küçük işletme hesabı açma gibi bir müşteri yolculuğunu dijitalleştirmektir. Sahip olacağınız şey, banka için gerçekten yeni bir şeyi yeniden tasarlamak ve inşa etmek için bir süreliğine bir araya gelen işlevler arası bir ekip olacaktır. Fabrika genellikle daha geniş bir organizasyonun kendisini zaman içinde yavaş yavaş dönüştürmesi için bir araç olarak kullanılabilir. Bazı sektörlerin daha gelişmiş olduğunu görüyoruz ve özellikle daha gelişmiş bazı şirketlerde, şirket merkezleri zaten çok çevik bir şekilde çalıştığı için dijital dönüşümü çok daha organik bir şekilde gerçekleştiriyorlar. Normal şirkete uygulanan bu kurallar dizisine zaten sahipler. Bu yapıyı yaratmaları gerekmiyor. İlaç veya enerji gibi diğer bazı sektörler, müşteri davranışları ve ekonomik baskılar diğer bazı sektörlere kıyasla farklı olduğu için biraz geride kalma eğilimindedir.Perakende, tüketim malları ve medya gibi sektörler uzun süredir bunun ön saflarında yer alıyor.
Dijital bir fabrika yapmanın, dijital bir fabrika yaratmanın büyük bir bileşeni ve büyük bir nedeni kültürdür. Herhangi bir büyük, karmaşık, yerleşik kuruluşun dijital olarak dönüştürmeye çalışırken karşılaştığı kültürel zorluk, ister büyük bir banka, ister büyük bir telekomünikasyon şirketi, veya büyük bir petrol ve gaz şirketi olun, benzer zorluklar vardır. Bu yüzden, dijital fabrika yapısının tüm bunlar arasında düşünülmesi gereken önemli bir yapıdır. Tüm kurumlar, ileriye dönük başarılı olacaklarsa, dijital olarak yerli yeni bir yeteneği nasıl işe alacaklarını, çekeceklerini, ilham vereceklerini ve elde tutacaklarını düşünmek zorunda kalacaktır. Bu, daha çevik olmak, daha müşteri merkezli olmak, veri ve analitiği farklı bir şekilde kullanmakla ilgilidir. Bir şeyleri denemeye ve başarısız olmalarına ve sonra dönmelerine isteklidirler bu yolculuğa çıkmak isteyen herhangi bir kuruluş için gereklidir. İş stratejisi ve temel hedefler ve işin en önemli öncelikleri ile uyumlu şeyler üzerinde çalışmalarını sağlamak, bunun ikinci, çok önemli bir parçasıdır. İletişim, herhangi bir dönüşümde, özellikle bunun gibi bir dönüşümde düşünülmesi gereken çok önemli bir şeydir. İnsanların fabrikada bir proje üzerinde çalışarak dört ay, altı ay, bir yıl geçirecekleri bu tür dönüşümlü fikirleri kullanmak çok önemlidir. En iyi fikirleri fabrikadan organizasyonun geri kalanına ihraç etmek çok önemlidir, fabrikanın bazı yeni fikirler ve belki de yeni araçlar ve yeni yetenek türleri ve gerçekten işe yarayan ve bizim işe yaradığını düşündüğünüz şeyler için bir test ortamı olacağının farkında olmak gerekir. Bir dijital fabrika, bir şirketin yazılımları ve diğer dijital teklifleri yinelenen bir döngüde etkili bir şekilde oluşturmasını, yayınlamasını ve güncellemesini sağlayan zihinsel ve işlevsel modelleri birleştirir.
Tasarım düşüncesi, yalın iş, çevik programlama ve geliştirme operasyonlarının (DevOps) bir karışımı sayesinde, dijital fabrikalar hızla dijital teklifler üretmek için çalışır. Müşterilerin ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli işlevsellik ile piyasaya sürülen bir ürünün ilk sürümü olan Minimum Uygulanabilir Ürünler (MVP) ile başlarlar. MVP'ler daha sonra beta sürümlerine dönüştürülür ve sonunda düzenli, sürekli entegrasyon ve yeni özelliklerin ve hata düzeltmelerinin sunulmasıyla eksiksiz bir ürün haline gelir. Bu süreç, ürünün yaratıcılarını, kontrollü bir ortamda başka türlü beklenemeyecek gerçek kullanıcılara ve kullanım durumlarına maruz bırakarak, geliştiricilerin eklenmesi, düzeltilmesi veya iyileştirilmesi gerekenler hakkında değerli bilgilere erişmesini sağlar. Bu, geleneksel lineer test ve üretim süreçlerine göre daha az zaman ve masraf gerektirirken daha iyi ürün ve müşteri sadakati ile sonuçlanabilir. Bu tür fabrikaların iş hedefleri ve beklentileri işin geri kalanından önemli ölçüde farklı olduğundan, dijital fabrikaların diğer departmanlardan ayrılması gerekebilir. Geliştirme operasyonunun hızı, örneğin şirketin bütçeleme operasyonundan çok daha hızlıdır ve bu nedenle kararların çok daha hızlı alınması gerekir.
Benzer İçerik: Üretim Planlama